یافته علمی: بررسی تجمع زیستی فلزات سنگین مس، روی، آهن و سلنیوم در بافت‌های عضله، کبد و آبشش ماهی سنگسر معمولی (Pomadasys kaakan) در بندر بوشهر

این تحقیق با هدف بررسی تجمع زیستی فلزات سنگین مس، روی، آهن و سلنیوم در بافت­های عضله، کبد و آبشش ماهی سنگسر معمولی در بندر بوشهر در سال 1395 انجام پذیرفت. بعد از زیست­سنجی، بافت عضله، کبد و آبشش نمونه­ها جداسازی و هضم شیمیایی نمونه­ها انجام شد و با استفاده از دستگاه جذب اتمی مجهز به کوره گرافیتی Perkin Elmer 3030 میزان غلظت فلزات مس، روی، آهن و سلنیوم در بافت­­ها اندازه­گیری گردید. بر اساس نتایج بدست آمده، میانگین غلظت فلزات سنگین مس، روی، آهن و سلنیوم در عضله ماهی سنگسر معمولی به ترتیب 035/0±620/7، 570/2±710/25، 166/0±620/2 و 006/0±101/0 میلی­گرم در کیلوگرم وزن خشک، در کبد به ترتیب 149/0±420/8، 020/1±401/31، 155/0±070/3 و 009/0±108/0 میلی­گرم در کیلوگرم وزن خشک و در آبشش به ترتیب 110/0±900/9، 070/1±740/34، 240/0±400/4 و 011/0±133/0 میلی­گرم در کیلوگرم وزن خشک محاسبه شد و بین میزان تجمع فلزات سنگین در بافت­های مختلف اختلاف معنی­داری را نشان داد (05/0>P). همچنین نتایج این تحقیق نشان داد که غلظت فلزات مس، روی و سلنیوم در بافت عضله ماهی سنگسر معمولی در بندر بوشهر پایین­تر از حد مجاز استاندارد­های سازمان بهداشت جهانی (WHO)، سازمان جهانی غذا و کشاورزی (FAO)، مرکز ملی بهداشت و پزشکی استرالیا (NHMRC)، وزارت کشاورزی، شیلات و غذای انگلستان UK (MAFF) و سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) بود، اما غلظت فلز آهن در بافت عضله ماهی سنگسر معمولی در بندر بوشهر بالاتر از حد مجاز سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) بود.